Nusa Penida

Rond half 9 word ik opgehaald bij mijn guesthouse. We rijden in een pickup naar Mangrove point, vanaf hier vertrekt de boot naar Penida. Ik ben niet de enige dit keer. Ik vraag me af hoe al deze mensen in de boot gaan passen. In eerste instantie lukt dit dan ook niet.. een stuk of 5 mannen moeten de boot uit, anders is hij te zwaar om uit het ondiepe mangrove stuk te komen. Het is helemaal hilarisch wanneer we zelfs dan vast komen te zitten en er nog wat mannen de boot uit moeten en ook gelijk even helpen duwen. Wanneer we bijna bij de open zee zijn, stijgt iedereen weer in en kunnen we aan de overtocht beginnen. Het water is werkelijk kraakhelder. 

Eenmaal over, laat ik me door een taxi naar mijn nieuwe onderkomen, Dragonfly homestay brengen. De kamer valt me niet tegen. Na me geïnstalleerd te hebben, huur ik bij mijn vriendelijke gastvrouw wederom een scooter en ga op pad. Eerst maar even wat eten bij the Chill. Die naam is niet voor niets😉. 

Dan ga ik op weg naar de Goa Giri putri. Een tempel in een grot. Het is een bijzondere gewaarwording. Bovenaan de grot krijg ik heilig water over me heen gesprenkeld en moet vervolgens een (verplichte) donatie doen van 50000 rupiah. Ik wurm me de eerste paar meter door de nauwe ingang en kom in een megagrote grot terecht, waarin de vleermuizen boven mijn hoofd fladderen. Jammergenoeg kunnen de mensen daar weinig informatie geven. Geen idee waarom de tempel in de grot is gemaakt en ook niet hoelang hij al bestaat. Mooi is het wel en vochtig, heel vochtig!

Ik vervolg mijn weg naar het uitzichtpunt Diamond Beach. Het is een aardig eindje rijden, maar het valt niet tegen! Mooie kalksteen rotsformaties en azuurblauwe oceaan, maken het tot een prachtige plek. 

Volgende bestemming is 'teletubbies hill'. De plek dankt zijn naam aan het landschap, het lijkt alsof je in teletubbieland terecht bent gekomen. Wederom een mooie plek. Als ik vanaf daar weer naar "huis" wil, gaat er iets mis met mijn navigatie. Ik moet op een gegeven moment een pad op, die ik liever niet op ga.. maar heb geen keus.. ruim 3 km lang rijd ik over een hobbelig keienpad. Uiteindelijk overleef ik dat en kom ik weer op de juiste weg uit. Bij een temple onderweg naar huis is een "special ceremony" gaande. De mensen zien er echt helemaal op en top uit. Een man weet me te vertellen dat het gaat om een "spirit ceremony" die eens in de 2 jaar plaatsvindt. Op weg naar het guesthouse maak ik nog 1 stop bij the corner bar om even te genieten van de zonsondergang. En dan kan ik me eindelijk opfrissen en wat gaan eten. Ik rijd naar een stukje waar 4 restaurantjes zitten die me wel aanspreken. 1 vd restaurantjes heeft live muziek en zit afgeladen vol,maar de muziek staat zo hard, dat ik toch maar voor een andere kies.The spot is leeg, maar de mensen zijn erg aardig en maken graag een praatje. Ook het eten is lekker😊.  Na een afzakkertje in een barretje verderop, zit ook deze dag er al weer op..

Ik word de volgende ochtend lekker op tijd (lees het is nog geen 7 uur) wakker. Reden; een natuurlijke wekker. De dame des huizes had me al gewaarschuwd, maar ik dacht dat ik het gekraai van de hanen inmiddels wel gewend was. Niet dus..  ik weet niet hoeveel van die k*t beesten ze rondom hebben, maar ik gok wel een stuk of 50.. Dus plan gemaakt en rond 8 uur maar vast op de scooter gestapt. Ik had de hoop dan alle tourtjes naar de bezienswaardigheden voor te zijn. Echter regen gooit roet in het eten. Bij gebrek aan een poncho, besluit ik te schuilen onder een overkapping. Niet lang daarna stopt er een vrachtwagen met open laadbak. De bouwvakkers die hierin zitten proberen snel een zeil over zich heen te trekken, maar dit lijkt niet het beste plan. En dus komen ze mij vergezellen.. moet een hilarisch gezicht zijn geweest. Een westerse vrouw in een jurkje, die omgeven werd door een groepje jonge bouwvakkers. Ze willen uiteraard met me op de foto. Verder zie ik natuurlijk de ene na de andere auto langsrijden. De tourtjes ben ik niet meer voor.. Het regenen houdt echter zo lang aan, dat ik op een gegeven moment toch maar mijn weg vervolg. Resultaat, na een kilometer helemaal doorweekt. Gelukkig zie ik een Warung langs de kant van de weg. Dan toch maar vast even  ontbijten. Echt snel gaat het niet. Ik moet ongeveer 1.5 uur op mn bananenpannenkoek wachten. Maar ben wel weer opgewarmd en gedroogd!

Na nog een half uurtje scooteren kom ik aan bij kelingking viewpoint, oftewel T-rex. Het is er inderdaad al druk. Gelukkig zie ik toch kans om een paar mooie foto's te maken. Onder andere van een paar aapjes. Na een drankje is het weer tijd om verder te gaan. Bestemming: broken beach en Angels billabong. De laatste kilometer is het wegdek weer niet te doen. Er is weinig asfalt te bekennen. Enkel keien en gaten. Je blijkt de beide sites gelijk te kunnen bekijken door rond te wandelen. Angels Billabong valt tegen, mede door het weer, maar ook door het laagwater gok ik. Broken Beach is wel weer heel tof. Ik maak snel wat foto's en kijk vervolgens een half uur lang naar het spektakel van de overige toeristen die de perfecte Instagram shot proberen te maken. Hilarisch! 

Ik breng op de terugweg nog even een bezoekje aan de haven en aan Penida Colada, een prachtige strandtent die toevallig happy hour heeft. Heel naar. Als ik weer thuis kom heb ik er 60 km opzitten.. en die voel ik ook😅. Na een douche doe ik er nog maar weer 5 naar lunak eatery om wat te eten. Ze zijn net 2 maanden open en dat is te zien. Alles is nog nieuw en ziet er gelikt uit. Het eten is wederom erg goed en ook nog eens goedkoop!

De volgende dag ga ik er weer vroeg uit. Ik heb een snorkeltrip geboekt. Dit is wel 1 van de must-do's op Penida. Ik ontbijt in de haven en check vervolgens bij het bedrijfje in. Om kwart voor 10 vertrekken we dan eindelijk richting boot. Na een hobbelig ritje komen we bij het 1ste punt aan; Mantabay. Hier is het eigenlijk allemaal om te doen. Snorkelen met de prachtige en reusachtige manta's! En we hebben geluk! Ze zijn er! Echt heel bijzonder om met deze dieren te zwemmen en ze van zo dichtbij te kunnen bekijken. De trip is voor mij nu al geslaagd. Plek 2 en 4 vind ik niet bijzonder. Plek 3 dan weer wel. Het heet "the wall". Hier ligt een onwijs mooi koraalrif met 1000en vissen tegen de rotsen aan. Erg ondiep en dus goed te bewonderen. Eindelijk zie ik ook veel verschillende kleuren en veel (zachte) bewegende koralen. Oftewel het koraal hier is gezond! 

Na de trip nestel ik me even bij Lunak, ik kon de avond ervoor het uitzicht namelijk niet zien.. Nu wel! Genieten! Na me bij het guesthouse weer even te hebben opgefrist, ga ik naar de night market, veel keus hebben ze nog niet, dus ik neem een paar stokjes sate. Dan scooter ik door naar de corner bar waar ik ook al eerder ben geweest. Ik raak in gesprek met een Engelsman die al 4 jaar op het eiland woont. Hij vertelt me over een bedrijf dat ie wil opzetten en nog veel meer. We spelen een paar potjes pool en dan worden we vergezeld door een Indisch koppel. Ze blijken op huwelijksreis. Het wordt een gezellige avond, waarop heel wat cultuurverschillen worden besproken. 

De volgende ochtend ga ik ontbijten bij de tip van de Engelsman; kul de dak. Het ligt mooi, heeft mooi uitzicht.. maar eerlijk gezegd valt het eten/drinken me tegen. Na wat relaxen en koffer inpakken, brengt mijn gastheer me op de scooter naar de haven. Ik rij toch liever zelf.. Haha..