Phnom Phen naar Ho chi minh

Tja waar moet ik beginnen🤣
Om 6 uur men bed uit zodat ik nog kon ontbijten voor ik opgehaald werd. Bij Brown ging t mis, zodat ik m'n bestelde croissant alsnog mee moest nemen. Geen probleem. Van 7.20 tot 7:50 gewacht en toen kwam er een mannetje met een scooter. 
Iets met kapotte boot en we konden pas 's middags weg. Ipv met de bus en de boot, zouden we nu het hele stuk met de boot gaan. Geloofde er eerlijk gezegd niets van. Maar goed.. tis cambodja. Dus zat er niets anders op dan 4,5 uur wachten. 
Ik ben alsnog maar goed gaan ontbijten en heb m'n croissant bewaard voor de lunch. 

Maar wachten leidt tot nadenken. Dus ik dacht.. ik ben wel heel makkelijk. ze cancellen zo mijn halve trip . Ik moest al genoegen nemen met 2 ipv 3 dagen, maar nu zou t maar 1 dag worden. Aangezien deze dag dus alleen voor reizen gebruikt kon worden. Dus ik naar de travelagency.. en t verhaal uitgelegd. (zij kopen namelijk ook alleen maar de tour in, ze regelen t niet zelf) Voordat ze me überhaupt half begrepen, was ik een half uur verder. Ik wilde ofwel een deel van m'n geld terug of een upgrade naar een beter hotel. Hij bellen; nee ze konden geen korting geven. Dus ik begon maar weer opnieuw.. dat ik dan net zo goed gewoon de boot had kunnen boeken etc.. de tour werd ingekort met een halve dag.. Dus dat ik hoe dan ook een vorm van compensatie moest krijgen. (helemaal omdat ik dus eigenlijk niet geloofde dat die boot stuk was.. maar dacht ze hebben vast niemand anders voor die tour) Hij weer bellen, of hotelupgrade dan niet kon. Natuurlijk kon dit ook niet.. maar ineens kreeg ik wel een korting. Het was maar 5 dollar.. maar ik had het "gevecht" in ieder geval gewonnen. Als niemand z'n mond opentrekt, zullen ze over een paar jaar net zo onzorgvuldig met de toeristen omgaan en er moet toch groei inzitten vind ik. Ze kunnen echt een voorbeeld nemen aan Vietnam en Thailand. Die regelen het gewoon.. hoe moet je niet vragen, maar toch.

Om iets voor half 1 kwam dezelfde man als vanochtend me ophalen.. De bootterminal is zon 20 meter van m'n hostel.. dus ik zei even naar t toilet en dan kom ik eraan. Nou ineens hadden ze haast, had m'n laatste voet nog niet aan boord gezet of de trossen waren al los. 

Mooi stukje gevaren over de Mekong om vervolgens bij de grens aan te komen. Iedereen de boot af en langs immigratie. Instappen maar weer. 100 m verder was de Vietnamese immigratie. Iedereen de boot weer af.. en dit duurde ineens heel lang. Inmiddels had ik contact gelegd met 2 andere Nederlanders en we liepen naar buiten om te roken. Toen zag ik onze boot niet meer liggen.. dus vroeg aan ons mannetje waar die was.. die wees terug naar de Cambodjaanse immigratie. De schipper was vergeten z'n eigen paspoort te laten stempelen.. Serieus.. die kerels doen dat elke dag he...

Het stuk na de grens was vele malen interessanter dan ervoor. We konden meekijken in het dagelijks leven van de mekongbewoners. Zo werd er gedoucht, gewassen, gevist etc. Ook hier weer van die armoedige huizen gebouwd op de oever van de rivier. Indrukwekkend. Als klap op de vuurpijl nog even een mooie zonsondergang en toen kwamen we aan in Chau Doc. Hier overnachtte ik in het floating hotel. Ik had iets vreselijks verwacht.. Maar t viel me alles mee. Best grappig! Eigenaar Steven was erg vriendelijk,  hij had alleen geen idee dat t diner bij mijn tour hoorde. Ik begon me af te vragen hoe vaak iemand deze tour boekt.. Na wat rondgelopen te hebben in t stadje ben ik op m'n verranda'tje gaan zitten met een biertje en er vervolgens weer vroeg ingekropen.

Om 6 uur ging de wekker weer, ontbijt gekregen en toen ging ik het kleine bootje op voor de trip.. alleen. Ja met een stuurman die geen engels sprak.De moed zakte me alweer in de schoenen. Maar eerlijk is eerlijk, het was best wel ok. Niet heel bijzonder anders dan wat ik al in de floating village in Siem Reap had gezien, maar prima. Toen ik terug kwam (slechts 1,5 uur later!) Vroeg Steven hoe het was, ik antwoordde eerlijk dat het wel oké was. 

Vervolgens begon ie een gesprek over hoe hij een nieuw soort van reizen door de Mekongdelta wilde opzetten.. Zodat mensen zichzelf makkelijker kunnen verplaatsen van plaatsje naar plaatsje. Als ie dat nou eens eerder had gedaan.. Hij vertelde dat bookingoffices van alles beloven, maar niets kunnen waarmaken. Ik vertelde van de "kapotte boot". Onzin! Er was gisteren helemaal geen tour dus moesten ze wel een smoesje verzinnen. Had ik t dus toch goed!
Ik denk dat ie een beetje medelijden met me had, want hij bood me vervolgens gratis een fiets aan. En vertelde me waar ik heen kon gaan. Met het pondje over en dan naar rest, daar vindt je het platteland. Top zou ik toch nog iets meer van het leven in de Mekongdelta meekrijgen. 
Heb 1,5 uur heerlijk rond gefietst door het dorpje. Hier keken de mensen nog echt op van een blanke. Ik werd door nagenoeg iedereen vriendelijk begroet. Ik bleef maar "hello" zeggen.  Heb ook geen andere toerist gezien. Heerlijk authentiek. Terug aan de overkant vond ik ook nog weer een markt, waar natuurlijk nog even overheen gestruind moest worden. Dus thanks to steven werd t toch nog een leuk tripje.. maar baal nog steeds dat ik tra su forrest heb gemist.. 

De busrit van Chaudoc naar Ho chi minh is interessant; mooi landschap om door heen te rijden. Maar de reis ook lang.. en weer kregen we rotweer op het laatste gedeelte. Was er op het laatst dan ook goed klaar mee. Rond 19 uur werd ik eindelijk gedropt in district 1. Het hostel dat ik had geboekt was echter nog 2 km lopen. Dus heb ik maar weer een grab geboekt. Een Canadese Vietnamees sprak me aan hoe we in hemelsnaam een taxi zouden krijgen op dat punt. Dus die heb ik maar een lift aangeboden met mijn grab. Toch weer een goede daad verricht vandaag.