Reisdag en eerste ontmoeting phnom phen

vanochtend ging om 6:30 de wekker. Even ontbijten en dan zpu ik opgehaald worden. Duurde natuurlijk allemaal weer langer.. maar goed, zat lekker in de bus naar phnom phen, voorin bank voor mij alleen.. dit kon ik wel volhouden..😀

Te vroeg gejuicht, we gingen natuurlijk nog een stop maken, waarbik er iemand de bus in kwam om te kijken of je wel op de stoel zat die voor je geboekt was. Nooit bij stilgestaan om naar de opties te vragen.. Maar bus was volgeboekt (volgens hem..) en ik kon verhuizen naar een gangpad plek naar een Cambodiaan. Niet dat er met hem wat mis was hoor.. maar ik kon dus niet lekker naar buiten kijken.. het beloofden 6 lange uren te worden. Omderweg maakten we nog wat random stops en na 2.5 uur, hadden we eindelijk een sigarettenstop😁Er gingen overigens ook steeds mensen in en uit.. dus had prima kunnen blijven zitten. Toen na de 2e langere stop er aardig wat mensen uit de bus waren, heb ik me alsnog verplaatst en toch nog even kunnen genieten van het mooie (maar vaak smerige) uitzicht.

om 16 kwamen we eindelijk aan bij het busstation (na de file jn phnom phen te hebben getrotseerd). Hier werd ik natuurlijk maar 20 x gevraagd of ik een tuktuk nodig had.. 🙄
En dat had ik wel, maar heb n hele handige app, waarmee je een veilige, geregistreerde tuktuk kunt bestellen tegen de beste prijs. Dus na 20 x no thank you, was nr 21 de sjaak, haha. Ik probeerde namelijk wat te drinken te bestellen bij een soort barretje (had nl wifi nodig) , maar hij bleef maar aan me zeuren, waardoor de communicatie met de serveerster niet echt meer mogelijk was. Reageerde dus enorm bitchy om van m af te zijn... maar dat werkte natuurlijk averechts. "oh you use pass-app, you dont like cambodian tuktuk? pass-app expensive, me poor" en ga zo maar door.. Negeren bleek t best te werken.
Een minuut later stond mn pass tuktuk voor me😁

Eenmaal bij het hostel aangekomen, moest de arme eigenaar eerst nog even mn kamer schoonmaken aangezien zn personeel hem die ochtend in de steek had gelaten.
Kwartiertje en zon 75 traptreden later betreede ik mn kamer met mooi uitzicht op de mekongrivier. heb gelijk maar de nachten na koh rong bijgeboekt. (wel op een lagere etage😉
Lekkere douche genomen en ff een sigaretje gerookt op mn balkonnetje.. was gelijk de laatste, want werd meteen ontdekt door apen. die vervolgens mn balkon op kwamen.. ieeeh.
Maar snel wat te eten opgezocht en de reis naar koh rong geregeld. Eenmaal terug in de straat van t hostel realiseerde ik me dat ik midden in het "red light district" zat. Keek mn ogen uit. Vooral van walging. ik besluit hier met een van de eigenaren van t hostel over te praten. Hij stelt me gerust dat ze in de bars alleen opgepikt worden, maar als ik m vraag naar controle qua leeftijd en dergelijke, krijg ik niet het antwoord dat ik wilde horen. Wat het erger maakt is dat ik ook van die vieze oude europanen bar in en uit zie lopen.
1 positieve noot; er lopen in ieder geval geen kinderen onder de 16 rond (maar die kunnen natuurlijk wel binnen zitten)
Anyway t is gewoon een veilige buurt.. maar heb wel ontzettend met die meiden te doen.

Gelukkig gaat het gesprek met de eigenaar ook nog over wat te doen op koh rong en als ik terug kom in phnom phen. We hebben t over het museum en de killing fields en aangezien hoe hij er uitziet vraag ik m of hij het rode khmer regime heeft meegemaakt. Dat klopte, maar hij was pas 4. hij en zn ouders hebben t overleefd. zn grootouders en oom en tante niet. Apart om uit eerste hand te horen. Ben erg benieuwd geworden naar het museum en the killing fields. maar eerst morgen maar even een paar dagen relaxen opt strand!