Hanoi

Op verkenningstocht door Hanoi met telefoon (google maps) is eigenlijk niet zo'n goed idee.
verkeer komt echt overal vandaan. Scooters, fietsen auto's, ze doen maar wat. En toch is het georganiseerde chaos.. op een of andere manier lukt het toch elke keer weer om die drukke straat over te komen. ondertussen kijk ik echt m´n ogen uit wat ze allemaal door die chaos op hun scooters en fietsen proberen te vervoeren, bizar.. 
Ik was natuurlijk al wel wat gewend van de andere Aziatisch landen.. maar toch... toen er 1 voor bij kwam met een stelletje en een wit hondje met blauw geverfde oren voorop, moest ik toch wel even omkijken. 

Na wat rondlopen vond ik t wel tijd voor een douche en bed.. dus weer op naar het hostel. Daar aangekomen heb ik maar gelijk even mijn trip naar Halong bay met Snowy geregeld en een streetfood-tourtje voor ´s avonds geboekt.. anders loop je zo aan te hikken tegen wat en waar je nou moet eten..

Een powernap later, werd ik opgehaald door Bob (ze hebben allemaal Engelse namen om t ons wat makkelijker te maken) de anderen waren 2 dames op leeftijd uit New York en een vrouw van mijn leeftijd uit San Francisco. lekker Amerikaans dus. (achteraf viel t mee. maar t zullen toch nooit m´n beste vrienden worden met dat overdreven gedoe)

Snel kwamen we bij het eerst restaurant, als je het zo mag noemen. De sfeer is overal 0,0.. maar dat moet je niet laten tegenhouden, want Bob had van alles voor ons in petto. Hij bestelde van alles en nog wat voor ons, wat we vervolgens deelden. zo had je aan t eind van de avond meeeer dan genoeg en hebben we veel verschillende gerechten uit kunnen proberen. Bob sprak overigens echt top Engels, wat hem heel toegankelijk maakte om vragen te stellen.Heb echt genoten! Vooral van de laatste stop "egg coffee" we liepen een steegje in waarvan je denkt.. huh dit is bij iemand thuis (en dat is t ook eigenlijk) en je komt binnen in en hectisch café, waar amper plek is. 

Na de tour ben ik nog even een biertje gaan drinken in de straat van t hostel en er toen ingedoken. Werd eerst om 7 uur wakker.. maar dat vond ik te vroeg.. daarna was t ineens half 12.. oeps! eruit en weer gaan. 
M´n ogen uitgekeken op de Dong Xuan markt. Heerlijk om beetje rond te lopen tussen de locals! Had mazzel dat t zaterdag was. Via via weer teruggelopen naar het Hoan kiem meer, de helft van de straten rondom het meer sluiten ze in t weekend af voor verkeer. Echt bizar, waar het normaal gesproken krioelt van het verkeer, vullen de straten zich met werkelijk met allerlei activiteiten. Kinderen die rondracen IN elektrisch speelgoedauto's tot dansers, tot mensen die kaartspelletjes zitten te doen en zelfs een heuse modeshow.

 Ik besloot een klein gangetje in te lopen waarboven een half verscholen bord hing met café.. ik werd letterlijk dwars door iemands huis gestuurd en kwam uit in een schattig café met balkon met uitzicht op de straat en het meer. Hier heb ik echt zitten te genieten. Ik keek mn ogen uit! Vervolgens kwamen er een paar Vietnamese dames met hun kroost binnen en ik voelde dat ze het over mij hadden. het duurde een paar minuten.. maar uiteindelijk bleek waarom. Een klein mannetje met bril kwam naast me staan en vroeg of ik Engels praatte.. te schattig. Z´n moeder had m ingefluisterd dat ie maar even met mij moest praten, om zijn Engels te oefenen (althans dat denk ik.. want heeeel erg geïnteresseerd was ie niet) moet zeggen dat z´n zinnen er erg goed uit kwamen.. maar of hij mijn antwoorden nou begreep.. dat betwijfel ik. Maar ach wat wil je met 9 jaar oud. 

Op datzelfde balkon raakte ik ook nog aan de praat met een jonge Vietnamees die me wat do's en dont´s heeft ingefluisterd. 
En door.. ik besloot een wandeling om t meer te maken.. door onder andere het park. Heb ook hier heeeel erg van genoten. Aangezien het weekend is, zijn alle locals hier ook te vinden. Ze vermaken zich echt met van alles! 
Maar wat ik ook heel mooi vond, was dat ik diverse studenten van kleine kinderen met begeleiding tot tieners alleen, heb zien socializen met "ons toeristen". ze pakken echt hun kansen om het gesprek aan te gaan en daarmee hun Engels te verbeteren. 
Ik werd aangesproken door 2 jonge meiden en vond het leuk om even met ze te kletsen!

Verder kwam ik nog een outdoor sportschool (ja met apparaten en al) div portrettekenaars, hennatattoo zetters, natuurlijk diverse souvenir en fruitverkopers etc... tegen. Kortom de Vietnamees geniet in het weekend van de kleine dingen van t leven! Gewoon met elkaar zijn op straat, is het niet om te eten dan is het wel om gewoon op een bankje te zitten en naar je spelende kinderen in het park te kijken.