Camper: Bagara, Rockhampton & Airlie beach

De volgende dag zijn we naar Bundaberg gereden. We hadden besloten om het ontbijt over te slaan en dit onderweg ergens te doen. Helaas begon het te regenen. Eerst hard, toen harder en daarna zag je gewoon niets meer. Dus zaten we op een gegdakje naast de snelweg eieren te bakken, terwijl ondertussen de regen met bakken uit de hemel kwam.

Eenmaal in Bundaberg, weer eerst naar het infocentrum. ( die dingen zijn echt zoo handig..) en besloten om in Bagara te gaan overnachten. Hier was een park dat dichtbij Mon Repos turtle research lag.
Na een sombere en chagerijnige middag, (Het is niet droog geweest) reden we naar Mon Repos. We waren niet de enigen.. het was volgeboekt met 300 mensen. We kregen een kleurensticker die aangaf dat we in groep 4 (van de 5) zaten. Die werd bepaald aan de hand van je boekingsdatum.
Onderzoekers patrouilleerden op het strand en zodra ze een schildpad uit de oceaan zagen komen, werd groep 1 opgetrommeld. Ook was het mogelijk dat we het uitkomen van eieren zouden zien (helaas, dit was voor groep 2 weggelegd).

Tijdens het wachten laten ze een presentatie zien en kan je vragen stellen over de zee schildpadden.
Rond 21.00 was het onze beurt ( we waren er al om half 7). In onze ponchos liepen we met nog 50 anderen in het pikkedonker naar het strand. Licht verstoort namelijk de schildpadden. Na wat wachten en instructies van onze ranger konden we om de turtle heen gaan staan. Die beesten zijn echt inmens groot! Onze schildpad was een nest aan het graven, maar dit lukte niet
Echt, omdat ze een deel van haar achterpoot(flipper) miste. De hoofdonderzoeker ondersteunde haar en hielp haar graven. Kennelijk vond ze dit niet echt prettig, want niet lang daarna liep ze terug de oceaan in.
Wat hadden we een geluk dat er verderop nog 1 aan land was gekomen. Zij was al bezig met eieren leggen. Zo gaaf om te zien en mee te maken! Ze leggen ongeveer 120 eieren per keer en dat zo'n 3 tot 5 keer per seizoen.
Ze had alleen het nest iets te dicht bij de vloedlijn gemaakt en dus vond het onderzoekersteam dat ze de eieren moesten verplaatsen om de overlevingskansen te vergroten. Nadat moeder zo'n 20 minuten bezig is geweest om te zorgen dat de eieren goed begraven waren, verdween ook zij weer in de oceaan.

Hierop begon het graven en leeghalen vann het nest. 108 eieren werden geteld. En wat was het gaaf! Wij mochten de eieren helpen verplaatsen naar de betere plek! Toch een stukje wildlife conservation! Hopen dat de onze het redden! Het lukt namelijk maar 1 op de 1000 baby's om volwassen (=30 jaar) te worden.
Nadat we terug kwamen hebben een half uurtje gewacht op kleintjes.. maar helaas.

De volgende dag was het weer tijd om kilometers te maken.. ruim 350 naar Rockhampton. Toen het eindelijk weer gestopt was met regenen kwam de benauwdheid.. we stikten zowat.. maar wat wil je met een luchtvochtigheid van 90%.. dus eenmaal op de camping, gelijk maar in het zwembad gesprongen. S avonds wilden we naar een rodeo, maar de kaartjes waren een beetje prijzig. Dus maar even een kroeg opgezocht. Hierboven bleek een nachtclub te zitten... die had eindelijk eens een beetje sfeer.

De volgende dag zijn hebben we onze langste etappe gemaakt. Bijna 500 kilometer. Het viel nog best wel mee.. afgezien van de heftige regenbui waarin Priy moest rijden.
Aangekomen in Airlie beach zijn we bij twee backpackers hostels gaan kijken die ook plekken hadden voor campers. Uiteindelijk zijn we bij Xbase gaan staan.

We wilden graag een tour doen door the whitsunday islands en hebben uiteindelijk een zeiltrip geboekt waar alles bij in zit. Ook kregen we vrijkaartjes voor mama afrika (een van de nachtclubs).
Na het koken zijn we eerst naar een andere tent gegaan. Daar was een jongen aan het spelen. Hij nam van alles op, beatbox, gitaar, keyboard, en stemgeluidjes.. en dat gebruikte hij als melodie. Supergoed!
Ook de nachtclub was erg leuk. We hebben
Die avond veel mensen leren kennen.. erg gezellig!

De volgende dag zijn we eerst gaan shoppen en daarna naar de lagoon gegaan. Je kan hier namelijk niet zonder wetsuit in de zee zwemmen en dus hebben ze ook hier een soort kunstmatig strand gecreeerd. (Oftewel zwembad). Erg fijn! We besloten nog ergens een drankje te doen en dan naar bed te gaan.. t was alleen weer ontzettend hard gaan regenen, dus waren we genoodzaakt in de pub re blijven. Gelukkig werd het nog gezellig ook en hebben we een aantal potjes gepoold met twee australiers.
De volgende dag moesten we om kwart over zes eruit voor onze zeiltrip.

We hadden een ontzettend leuke crew! Vooral mick & Luke, zaten contstant met ons te ouwehoeren. De tocht was echt super! Het was echt een superboot! Van alle gemakken voorzien en we hadden een lekker klein groepje. Normaal nemen ze 65 mensen mee.. en wij waren met zijn 23en.
Het enige wat tegenviel was het snorkelen. Hoewel ik wel een aantal prachtige vissen heb gezien was het rif nagenoeg dood.. zo zonde! Whithaven island was echt geweldig..! Dit is hoe een tropisch eiland eruit hoort te zien! Luke had wat beachgames meegenomen. Dus hebben we lekker gefrisbeed en geleerd hoe criket werkt..was super!
Daarna op de zeilen terug via Hamilton island, plumpudding island en nog een paar meer.. kortom de whitsundays zijn prachtig! En wat hadden we een mazzel met het weer.
ook was het australia day, dus dachten we.. we gaan flink stappen! We waren echter zo moe van de trip.. dat we toch vroeg naar bed zijn gegaan..