Camper: Caloundra & Noosa
19 januari 2015 - Noosa Heads, Australië
Na een veel te warme en klamme nacht, zijn we naar Caloundra gereden. We
Wilden graag naar de paardenraces hier en
Dus zijn we eerst maar naar het infocentrum gereden. Hier troffen we weer een uiterst vriendelijke dame die ons van de nodige info voorzag en ook nog eens hielp met het vinden van een camping in Noosa. Dit was wel fijn, want dan hoefden we na de races niet meer op zoek.
Eenmaal aangekomen op het racepark keken we onze ogen uit. De een was nog chiquer gekleed als de ander. Bovendien was dit natuurlijk allemaal nieuw voor ons en dus gingen we overal eerst vragen stellen. Uiteindelijk hadden we het wedsysteem door en niet lang daarna begon de eerste race.
De paarden worden nog even geshowd op een soort binnenplaatsje, zodat je kan zien wat voor vlees je in de kuip hebt. Wij hadden gewed op Traceys angel. 2,5 dollar dat ze zou winnen en 2,5 op de 2e of 3e plaats, just to be safe ;).
Vervolgens rijden ze naar de start. Dit zijn van die hokjes naast elkaar. En dan.. gaan de hokjes open en beginnen ze te rennen voor hun leven. Die start is echt een magisch moment! (De hele race trouwens). Onze angel werd 3e! En dus kregen we onze inleg van 5 dollar terug. Aangezien dit
Priy's keuze was, mocht ik de volgende bepalen.. dit werd "jet down on it". Die hadden we eerder op stal verzorgd zien worden en ik vond het wel grappig haar de kans te geven. We wedden weer op de zelfde manier.. alleen op jet werd net iets minder gewed, dus was het wingeld iets hoger. En wat denk je ook zij werd derde. Nu kregen we 7 dollar, 2 winst! (Beiden hadden trouwens nr 5, ook wel toevallig)
Op de 3e race hebben we niet gewed, en op de vierde zetten we de 7 dollar in op het verkeerde paard. Was natuurlijk te verwachten. We besloten om nog 1 race te kijken voor spek en bonen. We keken naar de namen en hoewel diamond niet echt favoriet was, dacht ik die gaat winnen.
Stom dat ik niet gewed hebt, want ja hoor.. ze won! Wat zuur was dat! Had best wat opGeleverd. Maar wat een leuke middag was het. Ik snapte eerst niet wat er nou zo leuk aan was. Maar het geeft wel een adrenaline kick als je jouw paard volgt.
Toen op weg naar Noosa. De camping die we gereserveerd hadden was top. Niet te duur, van alle gemakken voorzien en mooi.
S avonds kregen we tijdens ons leesuurtje gezelschap van een possum! Leuk beestje!
Die nacht was weer vreselijk, zo benauwd! Om 7.00 stonden we dus weer buiten de camper. We hadden het plan gemaakt om Noosa in te gaan, naar main beach en vervolgens een hike te doen in het national parc. Dit grenst zo ongeveer aan main beach. Het was echter zoo heet, dat we eerst maar tot kwart voor 2 aan het zwembad zijn gaan liggen. Niet dat dat echt hielp, aangezien het water bijna net zo warm was als buiten. Maar toch je bent even nat en kan het weer even 10 minuten uithouden.
Rond half 3 zijn we dan toch maar naar Noosa gereden. Even lekker op het strand gelegen en toen wat gaan drinken, tot het eindelijk iets afkoelde. We hebben een prachtige sunset meegemaakt vanuit het national park, helaas konden we niet echt ver het park in, aangezien het ook snel donker werd. Nog een laatste drankje gedaan op de prachtig verlichte Hastingsstreet en vervolgens weer naar de camping. Gelukkig was het deze nacht iets koeler, maar dat kan ook komen omdat we nu zelfs de gordijnen omhoog hadden gelaten. Helaas werden we dit keer om 6.00 wakker, aangezien we een aantal vervelende kinderen als buren hadden. Die vonden het kennelijk nodig om rond dat tijdstip de camping wakker te schreeuwen... grr! De ouders deden uiteraard niets. Gelukkig wilden we toch vroeg weg, maar toch.
Op een gegeven moment was ik het zat en besloot ze er op aan te spreken, dit hielp ruim 30 seconden.. dus dacht ik, dan ga ik wel even naar de ouders.
Ik veoeg of ze wisten hoe laat het was.. en dus zeiden ze; 7.10. Ik: precies en die kinderen maakten ons om 6 uur al wakker en als ze zo door gaan is de rest van de camping ook zo wakker. Ik kreeg als antwoord: 7.10 is fine. Do you have children? No, yeah I already thought that.
Nou mijn bloed kookte zal ik jullie vertellen.. er kon nog geen sorry van af. En die opmerking maakte het alleen maar erger.
Dus hoewel wij toch vertrokken heb ik het maar even bij de receptie gemeld. Stelletje aso's. Misschien dat iedereen dan morgen tot half 8 kan uitslapen.
Wij gingen op weg naar Tin Can Bay. Dit kleine dorpje staat bekend om het handvoeren van wilde dolfijnen. Om half 8 verlieten we de camping en we namen weer eens een binnendoorweg aangezien we toch vroeg waren. Dat hebben we geweten... ineens ging de mooie asfaltweg over in een zand/gravel/steenweg. Dwars door heuvelachtige bos.. en als je denkt dat de rode zanden af en toe slecht is.. dan heb je het mis.. vergeleken bij de weg waarop we beland waren.. rijdt je daar op rozen. Haha. Aangezien we geen 4wd camper hebben en ik door de schaduwen van de bomen de conditie van de weg slecht kon zien was de enige optie die we hadde : niet harder dan 15 km per uur. En dan denk je dat je het ergste gehad hebt.. nee hoor! Zijn ze nog met de weg bezig ook.. letterlijk
aan het omploegen. We waren even ten einde raad, want we dachten hoelang gaat de weg nog door .. hier gaan we of nooit doorheen komen of we rijden onze banden lek. Dus hebben we de wegwerkmachine even om advies gevraagd. Het was nog maar 1 km en dan zou het overgaan in asfalt zei de stoere chick achter het stuur.. en op de vraag of ze dacht dat onze hippie het ging redden: yeah sure, of course.. nou daar gingen we dan als dappere dodo's.. en ja we hebben het gered zonder lekke banden! Woehoe overwinning van de dag!
Een half uur later reden we de parkeerplaats op van de haven van Tin can bay. We liepen naar het havenkantoortje voor info over het dolfijnenvoeren.
De vriendelijke dame zei: ja dat is elke morgen om 7.00 uur.. dus we waren veel telaat. Morgen gaan we voor de herkansing. Dus hebben we voor vannacht een camping in tin can bay opgezocht en zijn we naar Rainbow beach gereden voor de dagbesteding.. werkelijk een prachtig strand!
Wilden graag naar de paardenraces hier en
Dus zijn we eerst maar naar het infocentrum gereden. Hier troffen we weer een uiterst vriendelijke dame die ons van de nodige info voorzag en ook nog eens hielp met het vinden van een camping in Noosa. Dit was wel fijn, want dan hoefden we na de races niet meer op zoek.
Eenmaal aangekomen op het racepark keken we onze ogen uit. De een was nog chiquer gekleed als de ander. Bovendien was dit natuurlijk allemaal nieuw voor ons en dus gingen we overal eerst vragen stellen. Uiteindelijk hadden we het wedsysteem door en niet lang daarna begon de eerste race.
De paarden worden nog even geshowd op een soort binnenplaatsje, zodat je kan zien wat voor vlees je in de kuip hebt. Wij hadden gewed op Traceys angel. 2,5 dollar dat ze zou winnen en 2,5 op de 2e of 3e plaats, just to be safe ;).
Vervolgens rijden ze naar de start. Dit zijn van die hokjes naast elkaar. En dan.. gaan de hokjes open en beginnen ze te rennen voor hun leven. Die start is echt een magisch moment! (De hele race trouwens). Onze angel werd 3e! En dus kregen we onze inleg van 5 dollar terug. Aangezien dit
Priy's keuze was, mocht ik de volgende bepalen.. dit werd "jet down on it". Die hadden we eerder op stal verzorgd zien worden en ik vond het wel grappig haar de kans te geven. We wedden weer op de zelfde manier.. alleen op jet werd net iets minder gewed, dus was het wingeld iets hoger. En wat denk je ook zij werd derde. Nu kregen we 7 dollar, 2 winst! (Beiden hadden trouwens nr 5, ook wel toevallig)
Op de 3e race hebben we niet gewed, en op de vierde zetten we de 7 dollar in op het verkeerde paard. Was natuurlijk te verwachten. We besloten om nog 1 race te kijken voor spek en bonen. We keken naar de namen en hoewel diamond niet echt favoriet was, dacht ik die gaat winnen.
Stom dat ik niet gewed hebt, want ja hoor.. ze won! Wat zuur was dat! Had best wat opGeleverd. Maar wat een leuke middag was het. Ik snapte eerst niet wat er nou zo leuk aan was. Maar het geeft wel een adrenaline kick als je jouw paard volgt.
Toen op weg naar Noosa. De camping die we gereserveerd hadden was top. Niet te duur, van alle gemakken voorzien en mooi.
S avonds kregen we tijdens ons leesuurtje gezelschap van een possum! Leuk beestje!
Die nacht was weer vreselijk, zo benauwd! Om 7.00 stonden we dus weer buiten de camper. We hadden het plan gemaakt om Noosa in te gaan, naar main beach en vervolgens een hike te doen in het national parc. Dit grenst zo ongeveer aan main beach. Het was echter zoo heet, dat we eerst maar tot kwart voor 2 aan het zwembad zijn gaan liggen. Niet dat dat echt hielp, aangezien het water bijna net zo warm was als buiten. Maar toch je bent even nat en kan het weer even 10 minuten uithouden.
Rond half 3 zijn we dan toch maar naar Noosa gereden. Even lekker op het strand gelegen en toen wat gaan drinken, tot het eindelijk iets afkoelde. We hebben een prachtige sunset meegemaakt vanuit het national park, helaas konden we niet echt ver het park in, aangezien het ook snel donker werd. Nog een laatste drankje gedaan op de prachtig verlichte Hastingsstreet en vervolgens weer naar de camping. Gelukkig was het deze nacht iets koeler, maar dat kan ook komen omdat we nu zelfs de gordijnen omhoog hadden gelaten. Helaas werden we dit keer om 6.00 wakker, aangezien we een aantal vervelende kinderen als buren hadden. Die vonden het kennelijk nodig om rond dat tijdstip de camping wakker te schreeuwen... grr! De ouders deden uiteraard niets. Gelukkig wilden we toch vroeg weg, maar toch.
Op een gegeven moment was ik het zat en besloot ze er op aan te spreken, dit hielp ruim 30 seconden.. dus dacht ik, dan ga ik wel even naar de ouders.
Ik veoeg of ze wisten hoe laat het was.. en dus zeiden ze; 7.10. Ik: precies en die kinderen maakten ons om 6 uur al wakker en als ze zo door gaan is de rest van de camping ook zo wakker. Ik kreeg als antwoord: 7.10 is fine. Do you have children? No, yeah I already thought that.
Nou mijn bloed kookte zal ik jullie vertellen.. er kon nog geen sorry van af. En die opmerking maakte het alleen maar erger.
Dus hoewel wij toch vertrokken heb ik het maar even bij de receptie gemeld. Stelletje aso's. Misschien dat iedereen dan morgen tot half 8 kan uitslapen.
Wij gingen op weg naar Tin Can Bay. Dit kleine dorpje staat bekend om het handvoeren van wilde dolfijnen. Om half 8 verlieten we de camping en we namen weer eens een binnendoorweg aangezien we toch vroeg waren. Dat hebben we geweten... ineens ging de mooie asfaltweg over in een zand/gravel/steenweg. Dwars door heuvelachtige bos.. en als je denkt dat de rode zanden af en toe slecht is.. dan heb je het mis.. vergeleken bij de weg waarop we beland waren.. rijdt je daar op rozen. Haha. Aangezien we geen 4wd camper hebben en ik door de schaduwen van de bomen de conditie van de weg slecht kon zien was de enige optie die we hadde : niet harder dan 15 km per uur. En dan denk je dat je het ergste gehad hebt.. nee hoor! Zijn ze nog met de weg bezig ook.. letterlijk
aan het omploegen. We waren even ten einde raad, want we dachten hoelang gaat de weg nog door .. hier gaan we of nooit doorheen komen of we rijden onze banden lek. Dus hebben we de wegwerkmachine even om advies gevraagd. Het was nog maar 1 km en dan zou het overgaan in asfalt zei de stoere chick achter het stuur.. en op de vraag of ze dacht dat onze hippie het ging redden: yeah sure, of course.. nou daar gingen we dan als dappere dodo's.. en ja we hebben het gered zonder lekke banden! Woehoe overwinning van de dag!
Een half uur later reden we de parkeerplaats op van de haven van Tin can bay. We liepen naar het havenkantoortje voor info over het dolfijnenvoeren.
De vriendelijke dame zei: ja dat is elke morgen om 7.00 uur.. dus we waren veel telaat. Morgen gaan we voor de herkansing. Dus hebben we voor vannacht een camping in tin can bay opgezocht en zijn we naar Rainbow beach gereden voor de dagbesteding.. werkelijk een prachtig strand!
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
Groet Pa