Deep south

Onze guide voor de 3daagse zuidentrip was Nathali, een gezellige en georganiseerde vrouw. Verder waren er weinig van onze "oude" bus die meegingen. Wel een heleboel vervelende duitsers.. er wordt amper engels gepraat in de bus.. ontzettend asociaal! De eerste stop die we maakten was in te anau. Hier boekten we onze Milford sound cruise. De grootste reden dat ik het zuiden graag wilde doen. Na een prachtige rit door national park fiordland kwamen we rond 2en aan bij de "haven". We hadden het beste weer dat we ons konden wensen! We voeren 1,5 uur lang door het prachtige fjord, onderweg kwamen we langs watervallen en seals. Supermooi, maar had er meer van verwacht. Het is net of het allemaal al een beetje normaal wordt..
Eenmaal van de boot af, reden we naar gunns camp. Een kamp in de middle of nowhere. Het was er ontzettend mooi, schattig, oud en grappig. Onder aan de voet van de bergen en aan de kristalheldere hollyford rivier. We checkten in in onze hutjes (compleet met ouderwetse kachelkeuken) en verkenden het kamp. De stroom was schaars en dus zou die om 10 uur uit worden geschakelt. Alle smartphones werden dus nog snel even opgeladen (niet dat we bereik hadden maar toch). Bovendien werden de douches verwarmd door brandende kachels. Kortom erg ouderwets en back to basic. Net toen ik me begon af te vragen wat we hier de hele avond toch moesten doen, kwam er een jongedame vragen of een aantal van ons konden helpen met een hulpdiensten oefening. Wij moesten de slachtoffers en omstanders spelen van een in scene gezet ongeluk. Het was ontzettend leuk om mee te maken! Maar het is niet te hopen dat dit een reflectie van de werkelijkheid is. De communicatiemiddelen werkten namelijk erg slecht.. zou niet best zijn als de politie en brandweer echt pas na 2 uur op kwamen dagen. Mijn rol was trouwens die van een slachtoffer die er zonder kleerscheuren van af kwam, maar die erg graag naar huis wilde. Ik moest de hulpdiensten dus gaan irriteren en in de weg gaan lopen. Voelde erg raar! Gelukkig wist iedereen dat het een oefening was.
Terug op het kamp hebben we nog wat gegeten en een spelletje gedaan en vervolgens voor 10en erin:) (ook vanwege de stroom)
De volgende dag liepen we een tweetal korte routes op supermooie plekken. Vervolgens reden we via Te anau naar Invercargill. Sommigen van ons gingen naar stewart island. Ik besloot op het vaste land te blijven. We hebben wat rondgelopen in de meest zuidelijke stad, maar t was er nogal saai.
Terug in het hostel ben ik gaan douchen, wassen, koken en relaxen en toen was de dag eigenlijk ook alweer om.
Na heerlijk uitslapen vetrokken we richting de zuidkust om de catlands te bekijken. Helaas hadden we regen, regen en nog eens regen.. dus elke keer snel de bus uit en weer in. We hebben wel zeeleeuwen en dolfijnen gezien dus was niet helemaal een
Weggegooide dag. S middags reden we naar Bluff waar we de eilandgangers ophaalden en toen op naar Queestown maar weer. Al met al vond ik de zuidtrip niet zo de moeite waard, maar dat weet je ook niet van te voren..